សម័យកម្ពុជាប្រជាធិប្បតេយ្យ
- នៅក្នុងខ្សែរអាត់សំឡេងមួយដែលលោកគ្រូ
សំបូរ មាណ្ណារ៉ា បានបង្ហាញអំពីព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយដែលស្ថិតនៅទីតាំងរំលិចនៅក្នុង
ទស្សវត្តទី ៧០ ទៅ ៧៥ និង ៧៨ ។
- នៅក្នុងនោះគាត់
ក៏បានប្រៀបធៀបយុវជននាសម័យអណាចក្រភ្នំដែលស្ថិតនៅក្នុងស្សត្តវត្តទី ១ និង
ស្សត្តវត្តទី ៦ ដល់ ទី ៧ នៃសម័យចេនឡា និង ស្សត្តវត្តទី ៩ ដល់ទី ១៣ នៃសម័យអង្គរ ហើយនៅពេលនោះយុវវ័យបានធ្វើកិច្ចការងារជាច្រើនទាំង
សង្គម និង សាសនា ដែលប្រកបទៅដោយសេចក្តីសង្ឃឹម ពេញចិត្ត និង
ការរីកច្រើននៃសង្គមជាតិទាំងមូលផងដែរ ។ ផ្ទុយគ្នាទៅវិញ ក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៥ នៃថ្ងៃទី ១៧
មេសា មកដល់ឆ្នាំ ១៩៧៩ ថ្ងៃទី ៧ មករា ហើយស្ថិតនៅក្នុងរបបប្រជាធិប្បតេយ្យ
គឺយុវជនមិនបានធ្វើ្កកិច្ចការងារនៅក្នុងសង្គមដោយបានគិតពិចារណា សេចក្តីសង្ឃឹម និង
តម្លៃនៃសេចក្តីពិតឡើយ ពីព្រោះពួកយុវជននាពេលនោះ ធ្វើឡើងដោយការភ័យខ្លាច
ដោយការគំរាមកំហែង ធ្វើដោយរួចខ្លួនមួយពេលៗតែប៉ុណ្ណោះ ។
- ដូច្នេះ
យុវជនសម័យប្រជាធិបតេយ្យមិនបានធ្វើដោយការសិក្សាទេ គឺមិនបានគិតឱ្យបាន ៣
ដងថាមុននឹងធ្វើមានប្រយោជន៍ដល់នរណាខ្លះ និងមិនធ្វើជារៀបផែនការ ដោយចាប់ពីត្រឹមណាឡើយ
ពួកគេធ្វើសម្រាប់តែដូរបាយ ដូរអង្ករ ដូរការគំរាមកំហែងរបស់អង្ការតែប៉ណ្ណោះ
គឺមិនបានធ្វើឡើងដូចទៅនឹងយុវជននាសម័យស្សត្តវត្តទី ១ ដល់ ១៣ ឡើយ ។
- លោកគ្រូ
បានបន្ថែមអំពីសម័យមុនថា យុវជននាសម័យកាលនោះ គឺពួកគេបានធ្វើដោយសេចក្តីសង្ឋឹម
និងពេញចិត្តទោះបីស្ថិតនៅក្នុងរាជកាលស្តេចដែលគោរពព្រហ្មញ្ញសាសនាក្តី
ព្រះពុទ្ធសាសនាក្តី ដែលខុសពីយុវជននាសម័យកម្ពុជាប្រជាធិប្បតេយ្យជាពិសេសនៅឯរំលិចនេះតែម្តង
ត្រូវបានគេកែនយកមកធ្វើកិច្ចការងារដែលដេកទាំងភ័យទាំងព្រួយ ហើយភ័យដែលនឹងត្រូវស្លាប់
គឺស្លាប់ព្រោះការអស់កម្លាំង ស្លាប់ព្រោះជំងឺ និងស្លាប់ព្រោះអត់មានថ្នាំព្យាបាល
និងចំណុចចុងក្រោយមួយទៀតនោះ គឺប្រជានុរាស្ត្រខ្មែរត្រូវបានគេចោទដោយយកទៅសម្លាប់
ចាប់ចង និងធ្វើទារុណកម្មផ្សេងៗ ។
- ចំណែកឯនៅរំលិចនេះវិញទៀតសោត
គឺគេប្រើមនុស្សឱ្យធ្វើទំនប់និងមានទឹកអមសងខាង នៅបឹងក្រពីងពួយ និង ត្រពាំងថ្ម
គឺធ្វើដោយមានតែការគំរាមកំហែងតែប៉ុណ្ណោះ ។
- លោកគ្រូបានលើកឡើងទៀតថា
ការដែលយើងមកដល់នៅបឹងរំលិចនេះ គឺយើងមកដើម្បីបាំងស្កូលដែលមនុស្សសម័យកម្ពុជាប្រជាធិប្បតេយ្យបានលះបង់
និងកសាងនូវបឹងរំលិចនេះឡើង តែការធ្វើរបស់ពួកគេ គឹធ្វើឡើងដោយមិនមានការពេញចិត្តឡើយ
ដែលខុសពីមនុស្សសម័យអណាចក្រភ្នំ ចេនឡា និង អង្គរ ដែលពួលគេធ្វើដើម្បីជាតិ
ដើម្បីកូនចៅរបស់គេចំនាន់ក្រោយ ។
- ជាចុងក្រោយ
លោកគ្រូក៏បានលើកឡើងថា ដោយអំណាចបុណ្យកុសលដែលក្រុមរបស់គាត់បានធ្វើតាំងពីព្រឹកមិញនោះ
ក៏សូមឧទ្ទិសដល់អ្នកដែលបានចែកឋានស្លាប់ទៅនៅបបឹងរំលិចនេះ និងជាការប្រៀបធៀបរបស់លោកគ្រូ
សំបូរ មាណ្ណារ៉ា គឺចង់ចង់ប្រៀបធៀប ថាយុវជនសម័យបុរាណ និង
សម័យកម្ពុជាប្រជាធិប្បតេយ្យ គឺមួយធ្វើក្នុងការពេញចិត្ត និងពោពេញដោយសេចក្តីសង្ឃឹម
និង មួយទៀតនោះ គឺធ្វើដោយគ្មានសង្ឃឹម គ្មានការពេញចិត្ត និងពោពេញទៅដោយការគំរាមកំហែង ៕
សរសេរដោយ អ៊ិន ពិសី
Comments
Post a Comment