ធម៌សំខាន់ ៤ យ៉ាង របស់អ្នកបួសក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា

ធម៌ ៤ យ៉ាង សម្រាប់អ្នកបួសពិចារណារាល់ថ្ងៃ

ធម៌ទី ១

១.ត្រូវពិចារណាទៅលើចង្ហាន់៖

• អាត្មាអញ មិនឆាន់ដើម្បីលែងដូចក្មេងអ្នកស្រុក ។

• មិនឱ្យកើតមានៈដូចជាអ្នកប្រដាល់ ។

• មិនដើម្បីតាក់តែងរាងកាយដូចស្ត្រី ។

• មិនដើម្បីធ្វើឱ្យផូរផង់ដូចជាអ្នករបាំ ។

• គឺឆាន់ដើម្បីធ្វើឱ្យជីវិតិន្ត្រីយឱ្យប្រព្រឹត្ត(ជីវិត) ។

• ឆាន់ដើម្បីបំបាត់នូវសេចក្តីលំបាក(ក្នុរាងកាយ)។

• ឆាន់ដើម្បីអនុគ្រោះដល់ព្រហ្មចារីយ(ការប្រព្រឹត្តធម៌) ។

• ឆាន់ដើម្បីបំបាត់នៅសេចក្តីឃ្លាន ។

• ឆាន់មិនឱ្យហួសប្រមាណផង ។

ធម៌ទី ២

ត្រូវពិចារណាទៅលើសំពត់ចីវរ៖

• អត្មាអញប្រើប្រាស់សំពត់ចីវរដើម្បីការពារនូវភាពត្រជាក់ ។

• ដើម្បីការពារនូវកំដៅ ។

• ដើម្បីការពារនូវសត្វទាំងឡាយដូចជា របោម មូស ពស់តូច និងពស់ធំទាំងឡាយ ។

• ដើម្បីការពារនូវអវយវៈដែលជាហេតុបណ្តាលឱ្យមាននូវសេចក្តីខ្មាស ។

ធម៌ទី ៣

ត្រូវពិចារណាទៅលើទីសេនាសនៈ(កុដិ)៖

• អត្មាអញប្រើប្រាស់សេនាសនៈដើម្បីការពារនូវភាពត្រជាក់ ។

• ដើម្បីការពារនូវកំដៅ ។

• ដើម្បីការពារនូវសត្វទាំងឡាយដូចជា របោម មូស ពស់តូច និងពស់ធំទាំងឡាយ ។

• ដើម្បីបន្ទោបង់នូវក្រវល់ក្រវាយដែលកើតអំពីរដូវ(ការពារអាកាសធាតុ) ។

• ដើម្បីអប់រំចិត្តដែលប្រព្រឹត្តនៅក្នុងកម្មដ្ឋាន(វិបស្សនា និង សមាធិ) ។

ធម៌ទី ៤

ត្រូវពិចារណាទៅលើភេសជ្ជៈ(ថ្នាំ និង ទឹកប៉ូវកម្លាំង)

• ដើម្បីការពារជំងឺទាំងឡាយដែលកើតឡើងហើយក្តី ដែលកំពង់កើតឡើងក្តី ។

បញ្ជាក់៖ ចំពោះធម៌ទាំង ៤យ៉ាងនេះអ្នកបួសត្រូវពិចារណាគ្រប់ខណៈដែលប្រើប្រាស់ មិនថាជាចីវរ ចង្ហាន់ សេនាសនៈ ឬ គិលានភេសជ្ជៈដែលជាថ្នាំកែរោគនោះឡើយ គឺយើងត្រូវតែពិចារណានូវក្នុងវត្ថុទាំង ៤នេះ បើយើងមិនបានពិចារណាឱ្យបានល្អទេ ឈ្មោះថា ប្រើប្រាស់ដោយជាប់បំណល់ គឺមិនងាយរួចចាកសេចក្តីទុក្ខឡើយ ។ តែដោយឡែកវត្ថុមួយដែលត្រូវទោស គឺគិលានភេសជ្ជៈ ឯវត្ថុដ៏សេសមិនត្រូវទោសទេ គ្រាន់ជាប់បំណល់តែប៉ុណ្ណោះ ៕

(ឯកសារយោង៖ ប្រជុំភាណភាវារ របស់ សែម សូរ និង វិសុទ្ធិមគ្គសីលនិទ្ទេស) 

សូមអរគុណ និងអរព្រះគុណ!!!

អត្ថបទ: អុិន ពិសី